رویکرد انقلاب اسلامی در حوزه سیاست خارجی و آینده توسعه علم و فناوری در نظام شبکه ای بین المللی

شکل گیری نظام جمهوری اسلامی درپی پیروزی انقلاب اسلامی، تحولی عظیم در عرصه سیاست بین الملل ایران ایجاد کرد. ماهیت ایدئولوژیک انقلاب که بر اساس آرمانهای اسلامی و نیز ضدیت با نظام سلطه شکل گرفت، باعث شد که آرمانگرایی اسلامی به یکی از پایه های اصلی ساختار جدید حاکم تبدیل شود. این آرمانگرایی در تلفیق با دومین پایه حکومت که جمهوریت آن بود، ساختاری پیچیده و چندوجهی را در عرصه سیاست بویژه در حوزه سیاست خارجی حاکم کرد. بر اساس این مهم جمهوری اسلامی ایران از سویی بدنبال استفاده از فرصتهای درون شبکه نظام جهانی و توسعه اقتصادی مبتنی بر علم و فناوری و از سوی دیگر در صدد به چالش کشیدن عوامل سلطه است. اما آینده مطلوب توسعه علم و فناوری کشور مستلزم اتخاذ سیاست تعامل هوشمندانه با ارکان نظام جهانی شبکه ای و پیش دستی در تعیین روندها و رویدادهای شکل دهنده به تحولات این نظام است. اولویت بندی در اهداف ملی، اعتمادسازی در تعاملات با سایر کنشگران، ایجاد زمینه اتحاد راهبردی با همسایگان و ایفای نقش سازنده در شبکه های منطقه ای، ایفای نقش سازنده و اعتمادساز در نهادهای بین المللی و تنظیم روابط با قدرتهای حافظ نظام جهانی بر اساس وابستگی متقابل و بازی برد-برد متغیرهای تشکیل دهنده راهبرد تعامل هوشمند است.تقویت همزمان توانمندی های داخلی و ارائه این توانمندی ها به دیگر اعضای شبکه زمینه ساز پیش دستی کشور در شکل دهی به رویدادها و روندهای آینده است.