تاثیر نانوذره سلنیم، سلنیم معدنی و آلفاتوکوفرول در فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، مقدار سلنیم خون و افزایش وزن بره های نر ماکویی شیرخوار

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
زمینه مقدماتی: سلنیم و آلفاتوکوفرول از آنتی اکسیدان های ضروری در سلامتی، رشد و تولید هستند.
هدف
تاثیر مکمل های سلنیم و آلفاتوکوفرول در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، غلظت سلنیم خون و ارتباط آن ها با افزایش وزن.
روش کار
تعداد 32 بره نر ماکوئی شیرخوار در 8 گروه 4 راسی شامل شاهد، نانوذره سلنیم خوراکی (ONanoSe)، آلفاتوکوفرولONanoSe/، سلنیت سدیم خوراکی(ONaSe)، ONaSe/آلفاتوکوفرول،NaSe تزریقی/ آلفاتوکوفرول تزریقی، سلنیت سدیم تزریقی (INaSe) و آلفاتوکوفرول تزریقی انتخاب شدند. بره ها در روزهای 1، 4، 7، 30، 60 و 90 توزین و خون گیری شدند.
نتایج
میانگین GPX از 8/53 به gr/Hb6/174و سلنیم خون از 190 به nmol/l1/281رسید. بالاترین میزان GPX و سلنیم به ترتیب در ONanoSe و ONanoSe/ آلفاتوکوفرول در آزمایش 90 و پائین ترین برای هر دو شاخص در آلفاتوکوفرول در روز 4 بود. میانگین GPX و سلنیم در بره های با مکمل های سلنیم بیشتر از شاهد و آلفاتوکوفرول بوده و سیر صعودی داشتند. تفاوت شاخص ها در دفعات نمونه گیری و بین گروه ها بجز گروه کنترل معنی دار بود (01/0P<). درصد افزایش وزن در ONanoSe بیشترین و آلفاتوکوفرول کمترین بود. تغییرات افزایش وزن روزانه از 176 تا 218 گرم برای ONanoSe و NaSe/ آلفاتوکوفرول بود. تفاوت وزن در بین گروه ها معنی دار نبود ولی زمان نمونه گیری معنی دار بود. افزایش وزن با GPX و سلنیم بجز درآلفاتوکوفرول ONaSe/رابطه معنی داری نداشت. بین GPX/Se در INaSe، ONaSe، ONanoSe و INaSe/ آلفاتوکوفرولدر ماه های 2 و 3 رابطه ی معنی داریبود.
نتیجه گیری نهایی: مکمل های سلنیم خصوصا ONanoSe فعالیت GPX و سلنیم را بیشتر از آلفاتوکوفرول افزایش دادند. اگرچه افزایش وزن در ONaSe بیشتر بود اما ارتباطی با مکمل های سلنیم نداشت. رابطه GPX/سلنیممثبت و معنی دار بود. نهایتا عمل کرد ONanoSe نسبت به ONaSe در شاخص های GPX، سلنیم و افزایش وزن بطور غیر معنی داری بیشتر بود، خصوصا در افزایش GPX بهتر از نوع معدنی و آلفاتوکوفرول بود لذا پیشنهاد می شود به عنوان جایگزین مناسب در درمان کمبود سلنیم به کار رود.
زبان:
فارسی
صفحات:
149 تا 163
لینک کوتاه:
magiran.com/p1814891 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!