بررسی الگوی مصرف مواد در بیماران بستری در بیمارستان روانپزشکی شفای رشت

وابستگی به مواد یکی از نگرانی های همه جوامع است و پیامدهای مختلفی مانند ایجاد نشانه های روانپزشکی دارد که جداسازی آن را از اختلال های شایع روانپزشکی دشوار می سازد. وجود علائم روانپزشکی یکی از عوامل موثر در پی گرفتن کاربرد مواد به شمار می آید. با مطالعه بررسی تغییر نوع ماده مصرفی و اختلال همراه بود.
تعیین الگوی مصرف مواد در بیماران بستری در بیمارستان روانپزشکی شفای رشت.
این مطالعه به روش توصیفی مقایسه ای و گذشته نگر بر همه بیماران روانپزشکی که در شش ماهه نخست سال1387و1393 در بیمارستان شفا بستری شده بودند (روی هم رفته 2012 نفر) با بررسی پرونده بستری آنها انجام شد. برای بررسی متغیرهای مورد مطالعه (متغیرهای دموگرافی، تشخیص روانپزشکی، نوع ماده مصرفی، شیوه مصرف و...) از یک پرسشنامه دموگرافی و چک لیست استفاده شد. داده ها پس از گرد آوری، توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 17 واکاوی شد.
از 2012 بیمار که در شش ماهه اول سال1387و1393 در بیمارستان شفا بستری شده بودند(792 نفر درسال1387و1220 نفر در سال 1393) میانگین سن نمونه در سال 87، 7/11±2/34 ساله و در سال 93، 06/12 ± 38 سال بود. بیشتر نمونه ها شهری 62% غیر متاهل، مرد، بیکار و با تحصیلات زیر دیپلم بودند. درصد مصرف مواد اعتیاد آور در نمونه ها در سال 87، 1/11% و در 93، 7/17% بود. بیشترین ماده مورد مصرف در هر دو سال تریاک و پس از آن درسال 87 حشیش و در سال 93 شیشه بود. مصرف مواد در بیماران خلقی و سایکوتیک در سال 93 نسبت به 87 افزایش معنی دار داشت(0001/0 ≥p).
الگوی کاربرد مواد درسال های پسین تغییر کرده و افزایش مصرف مواد محرک سبب بروز و تشدید بیماری های جدی روانپزشکی شده و تاثیر سوء در سیر و پیش آگهی آنها دارد.