تاثیر آموزش مهارت های تاب آوری بر رضایت شغلی پرستاران

کارکنان بخش سلامت در مواجهه با عوامل تنش زای شغلی زیادی هستند. میزان این تنش در حرفه ی پرستاری بیش از دیگر مشاغل بخش سلامت است. پرستاری به دلیل درخواست های عاطفی ناشی از درگیر شدن احساس در کنار کار و همچنین شرایط سخت شغلی مانند کار بیش از اندازه توان، تعارض فردی، نبودن پشتیبانی روانی و همچنین سختی عوامل فیزیکی، سازمانی و روانی_اجتماعی محیط کار، حرفه ای پرچالش است. یکی از مهم ترین توانایی های انسان که سبب سازگاری موثر با عوامل خطر مانند عوامل استرس زای روانی_اجتماعی محیط کار می شود، تاب آوری است.
تعیین تاثیر آموزش مهارت های تاب آوری بر مولفه های رضایت شغلی شرایط روانی_اجتماعی شغلی کارشناسان پرستاری بیمارستان روانپزشکی شفا رشت.
این مطالعه از نوع تجربی با دو طرح پیش آزمون و پس آزمون و یک گروه شاهد بود. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، نمونه ای با حجم 80 نفر از کارشناسان پرستاری شاغل در بیمارستان شفا دانشگاه علوم پزشکی گیلان (رشت)، انتخاب شدند که در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. برای گروه آزمون دوره آموزش مهارت های تاب آوری طی 10 نشست 45 دقیقه ای، اجرا شد ولی گروه شاهد برنامه روتین خود را سپری کرد. ابزار گرد آوری داده ها در این مطالعه پرسشنامه عوامل روانی_اجتماعی شغلی Copenhagen Psychosocial Questionnaire(COPSOQ) بود. برای واکاوی داده ها از آزمون آماری ویلکوکسون به کمک نرم افزار SPSS v.22 استفاده شد.
متغیرهای دموگرافی (جمعیت شناختی) در دو گروه آزمون و شاهد همسان بودند و اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشته. تحلیل داده ها نشان داد که میزان تغییرپذیری مولفه های رضایت از نوع شغل و رضایت از آینده شغلی عوامل روانی_اجتماعی شغلی کارشناسان پرستاری گروه آزمون که زیر آموزش تاب آوری قرار رفتند از کارشناسان پرستاری گروه شاهد بدون آموزش ، به طور معنی دار بیشتر بود(05/0p≤).
آموزش تاب آوری بر مولفه های رضایت شغلی عوامل روانی_اجتماعی محیط کار، اثرگذار و سبب ارتقای رضایت شغلی پرستاران می شود. بنابراین، پیشنهاد می شود آموزش تاب آوری در برنامه آموزش ضمن خدمت پرستاران گنجانده شود.