بررسی شکستگی های فک و صورت در مراجعین به بیمارستان آیت الله موسوی زنجان (94-1392)

در کشور ما بیش ترین علت مرگ و میر بعد از بیماری های قلبی- عروقی، ترومای ناشی از تصادفات جاده ای است. شکستگی های ناحیه فک و صورت بر زیبایی و عملکرد فرد تاثیرگذار است و منجر به عوارض روحی و اقتصادی نیز می گردد. لذا به واسطه آمار بالای تصادفات در مسیر مواصلاتی استان زنجان بررسی شکستگی های فک و صورت اهمیت می یابد.
مطالعه حاضر به منظور بررسی مشخصات اپیدمیولوژیک شکستگی های فک و صورت در مراجعین به بیمارستان آیت الله موسوی زنجان انجام شد.
در این مطالعه توصیفی گذشته نگر (1392 تا 94)، مشخصات فردی (سن و جنس) و شکستگی (محل و علت) 303 نفر از بیماران از آرشیو بیمارستان به روش پرونده خوانی استخراج و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. داده ها با کمک آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.
از 277 بیمار شکستگی فک و صورت که شرایط ورود به مطالعه اعم از کامل و خوانا بودن کلیه اطلاعات ثبت شده در پرونده را داشتند، 229 نفر (%82) مذکر و 48 نفر (%18) مونث بودند. شایع ترین دهه سنی درگیر 21 تا 31 سال برآورد گردید. بیش ترین و کم ترین فراوانی محل شکستگی به ترتیب؛ فک تحتانی (%26/7) و کندیل (%6/9) بود. فراوان ترین علت آسیب به ترتیب؛ تصادف (%79/4)، سقوط از بلندی (%8/3)، نزاع و ضرب و شتم (%5/8) بود.
بیش تر شکستگی های فک و صورت به علت تصادفات و نیز در مردان جوان رخ داد. لذا امدادرسانی سریع به حادثه دیدگان، ایمن نمودن وسایل نقلیه و ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه استفاده از کمربند ایمنی توصیه می گردد.