تنوع ژنتیکی جمعیت هایی از گونه سپستان (Cordia myxa L.) در ایران با نشانگر مولکولی CDDP

سپستان (Cordia myxa L.) از تیره گاوزبانیان (Boraginaceae Juss.)، گونه دارویی و اقتصادی مهمی است که در نواحی جنوبی ایران می روید. این گیاه، مقاوم به شوری و خشکی است و نقش مهمی در جلوگیری از فرسایش خاک ایفا می کند. تاکنون به دلیل نبود مطالعات، از میزان تنوعات ژنتیکی این گونه در ایران اطلاعاتی در دسترس نبوده است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیت هایی از این گونه در ایران با نشانگر مولکولی CDDP است. 25 نمونه از هفت جمعیت از نقاط جنوبی کشور جمع آوری شدند و تنوع ژنتیکی آنها با 20 آغازگر CDDP ارزیابی شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای NTSYS، Popegen و GenAlex استفاده شد. از 20 آغازگر، درمجموع، 222 نوار تکثیر شد که 218 نوار و به طور میانگین 01/9 درصد برای هر آغازگر، چندشکل (پلی مورف) بودند. در تجزیه خوشه ایبا ضریب تشابه جاکارد با روش UPGMA، نمونه ها درسطح تشابه 38درصد در 4 گروه مجزا طبقه بندی شدند. بیشترین مقدار میانگین تنوع ژنتیکی (232/0) برای جمعیت شوش به دست آمد. تجزیه واریانس مولکولی نیز نشان داد که تنوع ژنتیکی درون جمعیت ها (70درصد) بیشتر از بین جمعیت ها (30درصد) است. پژوهش حاضر توان نشانگر CDDP را برای ازریابی تنوع ژنتیکی جمعیت های گونه C. myxa اثبات کرد.