ارائه رویکردی نوین جهت شناسایی و رفع گلوگاه های ظرفیتی در شبکه های ریلی (مطالعه موردی: شبکه راه آهن ایران)

هدف از پژوهش حاضر، ارائه روشی نوین جهت شناسایی و رفع گلوگاه های ظرفیتی در شبکه های ریلی است. بر مبنای اطلاعات سیرگاه های شبکه ریلی و ماتریس تقاضای مبادی-مقاصد، فرآیند تخصیص بار در شبکه با استفاده از دو رویکرد متفاوت انجام می گردد: در رویکرد اول، الگوریتمی تحت عنوان «تخصیص جزئی بار با لحاظ ظرفیت شبکه» ارائه شده است. این الگوریتم باهدف شناسایی سیرگاه های بحرانی (گلوگاه های ظرفیتی) شبکه ریلی پیشنهاد می شود. رویکرد دوم، باهدف تعیین اهمیت نسبی گلوگاه های ظرفیتی و اولویت بندی رفع آن ها پیشنهادشده است. در این رویکرد، از روش تخصیص همه یاهیچ (بدون لحاظ ظرفیت سیرگاه ها) جهت تعیین جریان بار در محورهای مختلف شبکه ریلی استفاده می گردد. به منظور اولویت بندی گلوگاه های ظرفیتی، شاخصی تحت عنوان «شدت گلوگاهی» ارائه شده است. این شاخص نشانگر پتانسیل مسیرهای دربرگیرنده سیرگاه ها، برای عبور تقاضای بار مبادی-مقاصد مختلف است. جهت ارزیابی روش پیشنهادی در پژوهش حاضر، شبکه ریلی ایران موردبررسی قرار گرفت. کلیه اطلاعات تقاضا و ظرفیت شبکه جمع آوری شدند و با استفاده از روش پیشنهادی، گلوگاه های ظرفیتی شناسایی و اولویت بندی گردیدند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رفع 10 گلوگاه اولویت دار شبکه ریلی کشور، می تواند منجر به افزایش تقاضای جذب شده به شبکه ریلی به میزان 7/4 میلیون تن گردد.