سنتز و بررسی اثر ضد میکروبی نانوذرات سلنیوم و نانوذرات سلنیوم بارگذاری شده با آمپی سیلین بر جدایه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین

مقاومت به درمان آنتی بیوتیکی به ویژه در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از نگرانی های عمده بهداشت عمومی در سراسر جهان است. مطالعه حاضر به سنتز نانوذرات سلنیوم، بررسی اثر ضد میکروبی و امکان استفاده از آن به عنوان نانوحامل آمپی سیلین می پردازد.
نانوذرات سلنیوم به روش احیای شیمیایی سدیم سلنیت به وسیله اسیدآمینه ال - سیستئین سنتز شد. بارگذاری اتصال آمپی سیلین در سطح نانوذرات سلنیوم با اضافه کردن تدریجی آنتی بیوتیک به محلول نانوذرات و هم زدن مداوم انجام شد. سپس این اتصال با استفاده از طیف سنجی UV-Vis، پراش اشعه x و میکروسکوپ الکترونی روبشی تحت بررسی قرار گرفت. اثر ضد باکتری نانوذره حاصل و نانوذره بارگذاری شده با آنتی بیوتیک در برابر سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس و 10 سویه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن و MIC به روش براث ماکرودایلوشن بررسی شد.
اتصال آنتی بیوتیک در سطح نانوذرات سبب افزایش اثر ضد میکروبی آن ها نسبت به حالت عادی شد. کمترین غلظت مهارکننده رشد سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس در نانوذره سلنیوم بین 62/5-7/8، فرم آزاد آمپی سیلین 250-62/5 و آمپی سیلین متصل به نانوذرات 62/5-7/8 میکروگرم بر میلی لیتر بود. این مقادیر در مورد سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 7/8، 31/2 و 3/9 میکروگرم بر میلی لیتر بود. اتصال آمپی سیلین در سطح نانوذرات سلنیوم سبب بهبود کمترین غلظت مهارکننده رشد استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین شد.
نتایج به دست آمده، تاییدکننده فعالیت ضد میکروبی نانوذرات سلنیوم است. افزایش فعالیت ضد میکروبی آنتی بیوتیک بارگذاری شده در سطح این ذرات، امکان استفاده از این آنتی بیوتیک ها را در درمان عفونت های سخت درمان افزایش می دهد.