جداسازی و فراوانی اشریشیاکلی O157:H7 از مزارع پرورش شترمرغ استان لرستان با استفاده از روش کشت و واکنش زنجیره ای پلی مراز چندگانه

اشریشیاکلی O157:H7در سراسر دنیا به عنوان یک عامل مهم اسهال، کولیت خونریزی دهنده و سندروم اورمی همولیتیک شناخته شده است. مخزن اصلی و طبیعی اشریشیاکلی O157:H7 حیوانات اهلی و وحشی می باشند که باکتری را از طریق مدفوع خود در محیط منتشر می کنند. هدف این مطالعه جداسازی و تعیین شیوع اشریشیاکلی O157:H7در نمونه های مدفوع مزارع پرورشی شترمرغ با استفاده از کشت و واکنش زنجیره ای پلی مراز چندگانه در استان لرستان بود. در این بررسی توصیفی- مقطعی در مجموع یکصدنمونه مدفوع شترمرغ طی ماه های فروردین تا خرداد سال 1394 جمع آوری گردید. ده گرم نمونه مدفوع به آب گوشت تریپتون سوی حاوی مکمل نووبیوسین (TSB-n) اضافه گردید. جهت غربالگری، کلیه نمونه های غنی شده بر روی محیط انتخابی مکانکی آگار سوربیتول دار حاوی مکمل سفکسیم و تلوریت پتاسیم (CT-SMAC) کشت داده شد. سپس کلیه جدایه های سوربیتول منفی اشریشیا کلی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با آزمون PCR چندگانه مورد ارزیابی قرارگرفتند. از یکصد نمونه مدفوع، بعد از غنی سازی و کشت در محیط انتخابی CT-SMAC، پرگنه های سوربیتول منفی از 15 نمونه (15 درصد) جدا گردید. در آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه تنها 4 جدایه (4 درصد) به عنوان اشریشیاکلی O157:H7 شناسایی شدند. مطالعه حاضر اولین گزارش جداسازی و تشخیص اشریشیاکلی O157:H7 از نمونه های مدفوع شترمرغ در ایران می باشد. این بررسی اهمیت مدفوع شتر مرغ را به عنوان مخزنی از اشریشیاکلی O157:H7 نشان می دهد.