ویژگی های ایزوتوپی گوگرد و ارتباط آن با مقادیر گوگرد و کربن آلی کل (TOC) در کانسار مس رسوبی منطقه نهند- ایوند، شمال غرب ایران

کانه زایی مس رسوبی در محدوده نهند- ایوند در فاصله20 کیلومتری شمال شهر تبریز قرار دارد.این منطقه معدنی از لحاظ ساختاری در زون البرز- آذربایجان قرارگرفته است و قسمت کوچکی از منطقه ارسباران را تشکیل می دهد. سنگ میزبان اصلی کانی سازی از جنس ماسه سنگ و سیلت سنگ غنی از مواد آلی به سن میوسن است. ابعاد مواد آلی در نمونه دستی بین چندین میلی متر تا 5– 10 سانتی متر است. افق های کانی سازی شده به ابعاد بیست سانتی متر تا بیش از یک متر در منطقه دارای سولفیدها و کربنات های پراکنده مس در طول مرزهای احیا است و در بین رسوبات سیلتی و مارنی، شیل، سیلت سنگ و ماسه سنگ قرمز واقع شده است. به نظر می رسد که تخلخل و نفوذپذیری خوب سنگ های میزبان (5 تا 10 متر) در مجاورت واحدهایی با نفوذپذیری کمتر (شیل، مارن و سیلت سنگ قرمز) شرایط مطلوبی برای مهاجرت جانبی سیال کانه دار و کانی سازی فراهم آورده است. از طرف دیگر عوامل ساختاری (ازجمله شکستگی ها، گسل ها، چین خوردگی و...) در شدت دگرسانی سوپرژن که موجب جابه جایی مجدد و پراکندگی کانه زایی در زون های نزدیک به سطح می شود، موثر است. برای بررسی منشا گوگرد محدوده نهند- ایوند، آنالیز ایزوتوپی گوگرد بر روی 17 نمونه سولفیدی انجام شد. مقادیر δ34S کانی های سولفیدی در نمونه های بررسی شده در مقاطع مختلف اغلب منفی بوده و مقادیر متنوعی بین 9/27- تا 3/1 در هزار را نشان می دهند. در حقیقت، مقادیر ایزوتوپی گوگرد در این نمونه ها نشان دهنده این است که منشا گوگرد در ماسه سنگ های کانی سازی شده منطقه مورد بررسی نشات گرفته از احیای باکتریایی سولفات توسط مواد آلی است.