پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان بر اساس مولفه های بخشودگی

شناسایی عوامل مرتبط با بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به نظر می رسد بخشودگی به عنوان فرایندی که به التیام رنجش ها، بهبود روابط بین فردی و کاهش هیجان های منفی کمک می کند می تواند در بهزیستی آنان موثر باشد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی براساس مولفه های بخشودگی بود.
این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. تعداد 250 نفر از دانشجویان رشته های پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال تحصیلی 95-96 با روش نمونه گیری چندمرحله ای طبقه ای انتخاب شده و به مقیاس های بخشودگی بین فردی احتشام زاده و بهزیستی روانشناختی Ryff پاسخ دادند. داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی Pearson، و آزمون t برای گروه های مستقل و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین بخشودگی بین فردی در دانشجویان 14/9 ± 73/66 و بهزیستی روانشناختی 70/10 ± 32/76 بود. میانگین نمره کل بخشودگی بین فردی (01/0=P) و بهزیستی روانشناختی (01/0P<) دانشجویان دختر در مقایسه با پسران بطور معنی داری بالاتر بود. اما بین دانشجویان پزشکی و پرستاری در متغیرهای بخشودگی و بهزیستی روانشناختی تفاوت معنی داری وجود نداشت. بهزیستی روانشناختی با هر سه مولفه ارتباط مجدد و کنترل انتقام جویی (32 01/0P<)، کنترل رنجش (01/0P<) و درک و فهم واقع بینانه (01/0P<) رابطه معنی داری داشت و کنترل رنجش (001/0P<) و درک و فهم واقع بینانه (05/0P<) به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های بهزیستی روانشناختی در دانشجویان علوم پزشکی بودند.
نتیجه گیری کلی: بخشودگی موجب افزایش بهزیستی روانشناختی دانشجویان پرستاری و پزشکی می شود. بنابراین، تدوین و اجرای برنامه های آموزشی جهت افزایش ویژگی های مثبت اخلاقی مانند بخشودگی می تواند از طریق پیشگیری از رنجش و ارتقاء درک و فهم واقع بینانه به بهبود سلامت روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی کمک نماید.