بهینه سازی ذخیره اطمینان در زنجیره های تامین حلقه بسته با استفاده از مدل خدمات تضمین شده

یکی از مسائل مهم در مدیریت زنجیره تامین، مدیریت یا کنترل موجودی تمام اقلام در زنجیره تامین کلی در مواجهه با عدم قطعیت تقاضای مشتریان است. یکی از موضوعاتی که در مواجهه با عدم قطعیت تقاضا به آن پرداخته می شود، موضوع جایگذاری ذخیره اطمینان در زنجیره تامین می باشد. بدین منظور در این مقاله، زنجیره ی تامینی را در نظر می گیریم که در آن امکان بازگشت محصولات ثانویه (محصولات فرعی) تولیدشده درون زنجیره به ایستگاه های دیگر جهت انجام فرآیندهای تولید مجدد وجود دارد. همچنین، اگر محصول پس از انجام فرآیند ایستگاه آخر و عبور از تمام ایستگاه ها شرایط لازم را برای استفاده نداشت، ابتدا محصولات بازیافت و سپس مورد استفاده مجدد قرار می گیرند. سپس بر این اساس زمان بازپرسازی عادی، زمان بازپرسازی اقلام تولیدمجددشده و همچنین اقلام بازیافت شده تعیین گردیده و به منظور ارائه روابط منطقی برای به دست آوردن ذخیره اطمینان موردنیاز، تعداد حالات موجود بین این زمان ها موردبررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده از روابط به دست آمده و مدل خدمات تضمین شده، یک مدل یکپارچه بهینه سازی ذخیره اطمینان در زنجیره تامین حلقه بسته ارائه شد. همچنین با ارائه چند مثال به تحلیل نتایج حاصل از مدل در شرایط مختلف پرداخته شد. نتایج نشان داد بسته به ساختار زنجیره تامین موردنظر، درنظرگرفتن رویکرد جدید می تواند منجر به کاهش و در برخی موارد افزایش هزینه های نگهداری شود.