اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی دارچین بر تغییرات بافت بیضه و ظرفیت باروری موش های صحرایی نر مواجهه یافته با استرس صدا

تاکنون مطالعات اندکی به بررسی تاثیر صدا بر ظرفیت باروری پرداخته اند؛ بنابراین این مطالعه با هدف تعیین اثر حفاظتی عصاره دارچین بر تغییرات بافت بیضه و ظرفیت باروری موش صحرایی نر مواجهه یافته با صدا انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 رت نر به طور تصادفی به 5 گروه شامل گروه های: کنترل (گروه 1)، شاهد (گروه 2)، دریافت کننده دارچین (گروه 3)، مواجهه یافته با صدا (گروه 4) و گروه دریافت کننده دارچین و مواجهه یافته با صدا به طور همزمان (گروه 5)، تقسیم شدند. رت های دو گروه 3 و 5، دوز mg/kg75 عصاره دارچین را از طریق گاواژ دریافت کردند و رت های گروه های 4 و 5 در بازه زمانی ساعت 7-23 در معرض صدای 100 دسی بل با گستره فرکانسی 5700-700 هرتز قرار گرفتند. پس از 50 شب، هر رت نر با 3 رت ماده در یک قفس قرار گرفتند. در ادامه بافت بیضه رت های نر برای بررسی هیستوپاتولوژیک استخراج شد. هر کدام از رت های حامله، تا پایان دوره بارداری نگهداری و پس از زایمان متغیرهای ظرفیت باروری، تعداد کل موالید، موالید زنده، جنسیت و وزن با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 21) تجزیه و تحلیل شد.
تعداد فرزندان زنده و وزن آنها در گروه 4 در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (0/05>P). بین وزن نوزادان در دو گروه 4 و 5، اختلاف معنی داری به دست آمد (0/05>P). یافته های بافت شناسی، تغییرات محسوسی را در گروه 4 نسبت به گروه کنترل نشان داد.
نتایج این مطالعه نشان داد که دوز mg/kg75 عصاره دارچین می تواند تا حدودی اثرات تخریبی صدا بر بافت بیضه را در فرکانس انتخابی بهبود ببخشد. بنابراین پیشنهاد می گردد، مطالعات بیشتری درباره اثربخشی دارچین بر ظرفیت باروری در نمونه انسانی و حیوانی مواجهه یافته با صدا صورت پذیرد.