تاثیر گوه پاشنه بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب ناحیه کمر، هنگام بلندکردن بار

هدف از انجام پژوهش پیش رو، بررسی تاثیر گوه پاشنه بر میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب سمت راست و چپ ناحیه کمر، هنگام بلند کردن بار بود.
هفده مرد جوان در این مطالعه نیمه تجربی داوطلبانه شرکت کردند. آزمودنی ها، جعبه ای معادل 10 درصد وزن بدن خود را از ارتفاع بالای مفصل ران بلند می کردند و با خم کردن زانو تا جایی پایین می آمدند که ران به موازات زمین قرار می گرفت و دوباره به وضعیت شروع برمی گشتند. این وظیفه 9 بار در دو شرایط همراه و بدون گوه پاشنه انجام شد. متغیرهای میزان فعالیت نرمالیز شد و فرکانس میانه عضلات ارکتوراسپاین و مولتی فیدوس با سیستم الکترومایوگرافی ME6000 ثبت شد. همچنین، آزمودنی ها جعبه مذکور را در حالت ایستاده و با دست باز به مدت 30 ثانیه در حالت استاتیک نگه می داشتند. از تست t همبسته برای تحلیل داده ها استفاده شد (0/05>P).
قرار دادن گوه پشت پاشنه پا هنگام نگه داشتن استاتیک بار، تغییر معناداری در میزان فرکانس میانه عضله ارکتوراسپاین سمت راست ایجاد کرد(0/05>P). همچنین گوه پاشنه، باعث کاهش معنادار میزان فعالیت عضلات ارکتوراسپاین هر دو طرف و همچنین عضله مولتی فیدوس سمت چپ، هنگام برداشتن دینامیکی بار شد (0/05>P). برای دیگر متغیرها تفاوت معناداری بین دو وضعیت دیده نشد (0/05>P).
کاهش سطح فعالیت عضلات ناحیه کمر در این تحقیق در وضعیت همراه گوه پاشنه احتمالا می تواند سبب تاخیر در بروز خستگی هنگام انجام این گونه وظایف شغلی شود. این نتایج ممکن است در طراحی کفش برای محیط های شغلی مفید باشد، هرچند ارائه نظر قطعی مستلزم انجام مطالعات دقیق بیشتری است.