اثرات علی تعاملات رفتاری استادان دانشگاه بر انگیزش تحصیلی و معدل تحصیلی دانشجویان

در این پژوهش، اثرات علی تعاملات رفتاری استادان دانشگاه بر انگیزش تحصیلی و معدل تحصیلی دانشجویان، بررسی شد. جامعه آماری پژوهش، همه دانشجویان دانشگاه پیام نور اهواز بودند که از بین آنها 494 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه تعاملات رفتاری سواری (1395)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و معدل تحصیلی دانشجویان بود. تحلیل داده ها با نرم افزار Spss و Amos صورت گرفت. تحلیل نشان داد برازندگی مدل پیشنهادی تحقیق، پس از اصلاح تایید شد. نتایج نشان داد که تعاملات رفتاری سخت گیرانه و همکارانه استادان بر انگیزش تحصیلی دانشجویان، اثر علی مثبت؛ تعاملات رفتاری مخالفانه استادان بر انگیزش تحصیلی، اثر علی منفی و تعاملات رفتاری سخت گیرانه استادان بر معدل تحصیلی، اثر علی منفی دارد. ضمنا تعاملات رفتاری همکارانه، سخت گیرانه و مخالفانه استادان، به ترتیب بیشترین عامل علی موثر بر انگیزش تحصیلی دانشجویان را به خود اختصاص دادند و معدل تحصیلی فقط تحت تاثیر تعاملات رفتاری سخت گیرانه استادان بود. یافته های این پژوهش نشان داد تعاملات رفتاری استادان در انگیزش و معدل تحصیلی اثرگذارند بنابراین، برای بهبود انگیزش و معدل تحصیلی دانشجویان، توجه به تعاملات رفتاری سخت گیرانه و همکارانه استادان دانشگاه ضروری است.