درک تجارب معلمان مدارس با نیازهای ویژه از آموزش فراگیر: یک مطالعه پدیدارشناسی

آموزش فراگیر یکی از برنامه های مهم و اساسی در حوزه آموزش کودکان با نیازهای ویژه می باشد. هدف این پژوهش مطالعه درک و تبیین تجربیات معلمان مدارس با نیازهای ویژه ادر رابطه با چگونگی و شرایط آموزش درکودکان با نیازهای ویژه طرح آموزش فراگیر می باشد.
این پژوهش به روش تحقیق کیفی با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شده است. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است، داه هایبه دست آمده از این مصاحبه ها با روش پدیدارشناسی اسمیت(1995) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
با تجزیه و تحلیل داده ها درنهایت پنج مضمون اصلی استخراج شد که بیان کننده تجارب معلمان کودکان مدارس استثنایی در موردکار با کودکان بانیازهای ویژه ودیدگاه آنها در رابطه باطرح آموزش فراگیر می باشد که این مضامین عبارت اند از :مزایا، معایب،آموزش،بسترسازی فرهنگی و اجتماعی ،امکانات ومعایب جداسازی می باشند.
در بررسی تجارب و دیدگاه معلمان مدارس با نیازهای ویژه مشخص گردید که طرح آموزش فراگیر دارای محاسن و مزایای متعددی است و همچنین چگونگی آموزش در این طرح، شیوه ها، اهداف و محتوای آموزش مهم بوده و نیز آماده شدن بسترهای فرهنگی اجتماعی و فراهم شدن امکانات ازمقدمات ضروری اجرای طرح می باشد و دیگر این که نظام آموزش و پرورش کنونی که بیشتر مبتنی بر جداسازی دانش آموزان است دارای معایب اساسی بوده و نمی تواند پاسخگوی نیازهای همه دانش آموزان باشد..