کارایی مصرف آب گندم تحت شرایط تنش همزمان شوری و رطوبتی با کاربرد بایوچار برگ خرما

به منظور بررسی اثر بایوچار برگ خرما بر کارآیی مصرف آب و برخی مولفه های عملکرد گندم (Triticum aestivum L.) تحت تنش های توام رطوبتی و شوری، آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و طی یک فصل زراعی (95-1394) در مرکز تحقیقات کشاورزی استان بوشهر انجام گرفت. تیمارها شامل بایوچار برگ خرما (صفر و 3 درصد وزنی)، فاصله آبیاری (3، 7 و 12 روز) و شوری آب (1/1، 8/3، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد که اثرات بایوچار بر کارآیی مصرف آب و عملکرد گندم تحت تنش های توام رطوبتی و شوری معنی دار (P<0.05) بود. مقادیر عملکرد دانه، وزن خشک ساقه و وزن خشک ریشه به ترتیب 22، 38 و 20 درصد افزایش داشت. مقادیر تبخیر و تعرق، کارآیی مصرف آب و رطوبت وزنی خاک قبل از آبیاری به ترتیب 6/18، 7/8 و 23 درصد افزایش داشت. مقادیر پاسخ عملکردی گیاه به تنش رطوبتی (Ky) برای عملکرد دانه، وزن خشک ساقه و وزن خشک ریشه به طور قابل توجهی کاهش داشت که بیانگر کاهش حساسیت گیاه به تنش رطوبتی می باشد. در اثر کاربرد بایوچار، مقادیر شیب کاهش عملکرد و حد آستانه تحمل به شوری برای عملکرد دانه، وزن خشک ساقه و وزن خشک ریشه کاهش داشت که بیانگر نقش بایوچار در افزایش مقاومت گیاه به تنش شوری می باشد. بنابراین، می توان بایوچار برگ خرما را یک اصلاح کننده موثر برای افزایش تولید کشاورزی و بهره وری مصرف آب قلمداد نمود. با این وجود، مطالعات بیش تری در شرایط مزرعه و خارج از گلدان توصیه می شود.