بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و فراموشی سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه اصفهان)

امروزه سازمان ها به اهمیت سرمایه اجتماعی و نقش آن در توسعه منابع انسانی و سازمانی اذعان دارند. از سویی، فراموشی سازمانی مفهومی جدید است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و فراموشی سازمانی است. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. حجم نمونه با به کارگیری نرم افزار سمپل پاور، 200 نفر از کارکنان دانشگاه اصفهان برآورد شد. ابزار پژوهش دو پرسشنامه سرمایه اجتماعی و فراموشی سازمانی بود. نتایج بررسی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره حاکی از رابطه معنادار و مثبت سرمایه اجتماعی و فراموشی سازمانی هدفمند و رابطه معنا دار و منفی بین سرمایه اجتماعی و فراموشی سازمانی تصادفی بود. نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین سرمایه اجتماعی و فراموشی سازمانی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. بدان معنا که با به کارگیری سرمایه اجتماعی می توان افراد را در تصمیم گیری هایی مشارکت داد که با آگاهی و اعتماد نسبت به اهداف برنامه فراموشی ، به پذیرش و اجرای آن اقدام کنند. این پذیرش سبب کاهش مقاومت در برابر تغییر، کاهش زوال و اتلاف دانش ، ارتقای ضریب جذب در سازمان و توسعه دانش ذخیره شده خواهد شد و سرانجام به بهسازی سازمان منجر می شود.