بررسی ماهیت حقوقی جراحی زیبایی و اثر آن بر عقد ازدواج براساس منابع حقوق ایران

افراد زیادی با استفاده از جراحی زیبایی در ظاهر اعضاء بدن تغییراتی به منظور ترمیم و یا زیبایی انجام می دهند. تا زمانی که هدف از جراحی زیبایی شخصی بوده و یا به میزانی باشد که در نظر عرف قابل اغماض و متعارف باشد، ماهیت حقوقی ندارد. ولی در صورتی که شخص جراحی شده خارج از حد متعارف و با مخفی کردن جراحی، نظر طرف مقابل را برای ازدواج جلب می نماید در صورت اجتماع شرایط لازم می تواند از مصادیق تدلیس باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ماهیت این جراحی و اثر آن بر رابطه زوجین است. بر اساس نتایج آن در صورتی که جراحی زیبایی به حدی نامتعارف باشد که سبب اشتباه طرف مقابل در شخصیت جراحی کننده شود عقد باطل است و در صورتی که منجر به چنین اشتباهی نشده، ولی در نظر عرف تغییرات ایجاد شده زیاد باشد، طرف مقابل خیار تخلف از شرط صفت صریح یا بنایی خواهد داشت و در صورتی که سبب فریب طرف مقابل شود تدلیس بوده و خیار فسخ به خاطر تدلیس ایجاد خواهد شد. زیان دیده بر اساس مورد می تواند خسارت خود را از شخص جراحی شده مطالبه نماید. هرچند جراحی توسط پزشک انجام می شود، ولی به لحاظ سببیت اقوا از مباشر شخص جراحی شونده، شخصا مسئول جبران خسارات طرف عقد خواهد بود.