بررسی عوامل موثر بر اجتماع پذیری بوستان های محله ای مطالعه موردی: بوستان های شهرک زعفرانیه تبریز

با نظر به ضرورت توجه به زندگی اجتماعی به عنوان رهیافتی در خروج از بحران هویت اجتماعی در شهرهای معاصر، اهمیت بوستان های شهری بعنوان فضای تعاملات اجتماعی، و توصیه اسلام به زندگی اجتماعی، طرح مساله تحقیق حاضر نگرشی اجتماعی به بوستان های محله ای و جستاری در عوامل موثر بر ارتقاء اجتماع پذیری آنها است. اهمیت تحقیق در توجه به نقش مکان در زندگی اجتماعی انسان ها، و ضرورت توجه به فضاهای باز و عمومی چون بوستان های شهری، به عنوان بستر تعاملات اجتماعی و نقش آن در الگوهای تفریح و فراغت است. براساس مطالعات اولیه، در میان بوستان های شهرک زعفرانیه تبریز، بوستان بهاران، با وجود شرایط اجتماعی و کالبدی مشابه و به رغم آلودگی صوتی نامتعارف، نسبت به دو بوستان هم جوار خود (زعفرانیه و میرداماد) دارای سطح اجتماع پذیری بیشتری است. لذا، کنکاش در پی چرایی و عوامل موثر بر این موضوع سوال تحقیق حاضر را شکل داده است. روش تحقیق، ترکیبی از راهبردهای کمی و کیفی است. برای انجام تحقیق از روش های همبستگی و تحلیل نرم افزاری (برنامه SPSS)، و تحلیل محتوای مصاحبه ها و بررسی های میدانی، سود جسته شده است. سنجش کمی مولفه های اجتماع پذیری از طریق آزمون های تعقیبی LSD و تحلیل واریانس یک طرفه بر تفوق سطح اجتماع پذیری بوستان بهاران بر دو بوستان دیگر صحه گذاشت. بررسی ابعاد دیگر اجتماع پذیری از طریق انجام مصاحبه با استفاده کنندگان از بوستان ها و بررسی های میدانی پیگیری شد. پس از انطباق داده های بدست آمده، متغیرها و ویژگی های محیطی مرتبط با اجتماع پذیری بوستان های شهری استخراج و دسته بندی شد. می توان گفت که در شرایط یکسان محیطی در بوستان ها، مولفه های امنیت اجتماعی و قلمرو های مکانی از مهم ترین عوامل نزد استفاده کنندگان بویژه خانواده ها بوده است. هم چنین وجود امکانات تفریحی و فرهنگی (با توجه به انتظارات عمومی از بوستان ها) و نیز امکانات رفاهی و آسایش محیطی از دیگر اولویت های استفاده کنندگان از بوستان ها به شمار می رود. در نهایت موارد تاثیرگذار بر تحقق اجتماع پذیری در بوستان های شهری به صورت پیشنهادهایی ارائه گردیده است.