اثر تابش امواج وای فای برحافظه ی کاری

اساس بحث اثرگذاری امواج الکترومغناطیس بر دستگاه عصبی این است که این امواج میتوانند با ایجاد میدان مغناطیسی و الکتریکی بر فعالیت الکتریکی مغز تاثیر گذاشته و باعث تغییر در پتانسیل غشای نواحی مختلف سیستم عصبی شوند.
این پژوهش میکوشد تا آثار احتمالی امواج الکترومغناطیس سیستم وایفای را بر کارکرد حافظهی کاری انسان بهنجار بررسی کند.
جمعیت آزمودنی این پژوهش 24 دانشجوی پسر دانشگاه شهید بهشتی با میانگین سنی 7/2±5/26 بود که به روش دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی (مداخله و شم) تقسیم شدند. تحقیق حاضر از نوع پیشآزمون-پسآزمون- پیگیری و یکسویه کور بود. مرحلهی پیگیری 24 ساعت بعد از آزمون انجام شد. برای غربالگری اولیه، از چک لیست نشانه های اختلالات روانی SCL90-R و برای ارزیابی حافظهی کاری آزمون ان بک (n-back) به کار رفت و متغیرهای زمان واکنش و درصد پاسخگویی صحیح نیز بررسی شد. امواج 2450 مگاهرتز به مدت 20 دقیقه از ناحیهی پشت سر به آزمودنی تابانده شد که نرخ جذب مخصوص آن در ناحیهی سر 15/0 وات بر کیلوگرم بود. داده ها در سه مرحلهی زمانی پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری ثبت شدند و اگر زمان واکنش بیش از هزار میلیثانیه و یا درصد پاسخگویی صحیح کمتر از 70 درصد بود، از محاسبات بعدی خارج میشدند. داده ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد.
یافته های پژوهش نشان داد که در گروه مداخله، تابش امواج الکترومغناطیس به طور معناداری باعث کاهش زمان واکنش در مرحلهی پسآزمون میشود، ولی این تاثیر در پیگیری 24 ساعت بعد از آزمون دیده نشد. یافتهی دیگر پژوهش نشان داد که در هر دو گروه آزمایش، تابش موج الکترومغناطیس اثر معناداری بر درصد پاسخگویی صحیح ندارد. ن
تیجه گیری: به نظر میرسد که تابش امواج پالسی الکترومغناطیس با فرکانس 2450 مگاهرتز میتواند به طور موقت بر کارکرد حافظهی کاری انسان بهنجار اثر بگذارد و باعث کاهش زمان واکنش شود، اما بر دقت پاسخگویی اثری ندارد.