اثر ظرفیت حافظه ی کاری بر یادگیری مشاهده ای؛ یک تکلیف حرکتی متوالی

هدف تحقیق حاضر ، بررسی اثر ظرفیت حافظهی کاری بر یادگیری مشاهده ای یک تکلیف حرکتی متوالی است.
این پژوهش نیمهتجربی برای 20 دانشجوی دختر با میانگین سنی43/19± 55/22 پردیس شهید باهنر شهرکرد اجرا شد. آزمودنی ها براساس نمرهی نمایهی حافظه به دو گروه نمایهی حافظهی کاری بالا و پایین تقسیم شدند.
ابزارهای تحقیق آزمون فراخنای ارقام وکسلر بزرگسالان و دستگاه زمانبندی متوالی بودکه به ترتیب برای سنجش نمایهی حافظهی کاری و زمانبندی نسبی و مطلق از آنها استفاده شد. تکلیف آزمودنی ها حرکت در مسیر از قبل مشخص شده؛ یعنی فشردن کلیدهای 4→ 8 → 6 →2 با حفظ زمان بندی نسبی و مطلق بود.
در مرحلهی اکتساب، هر یک از آزمودنی ها شش بلوک 12 کوششی را مشاهده و در مراحل یادداری فوری، تاخیری و انتقال یک بلوک 12 کوششی را اجرا کردند. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مراحل یادداری فوری، تاخیری و انتقال نشان داد که خطای زمان بندی نسبی و مطلق گروه دارای نمایهی حافظهی کاری بالا به طور معناداری کمتر از گروه دارای نمایهی حافظهی کاری پایین است.
به نظر میرسد که ظرفیت حافظهی کاری افراد می تواند بر یادگیری تکالیف حرکتی متوالی در طی یادگیری مشاهدهای اثر بگذارد.