پیش بینی رویشگاه بالقوه گونه گیاهی Stipa barbata با استفاده از روش مدل سازی آنتروپی حداکثر (مطالعه موردی: مراتع طالقان میانی)

این مطالعه با هدف تهیه مدل پیش بینی رویشگاه بالقوه گونه Stipa barbata با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش حداکثر آنتروپی و یافتن گرایش ترجیحی گونه مورد نظر نسبت به عوامل محیطی انجام شده است. با توجه به هدف، اطلاعات حضور گونه به عنوان مکان های مناسب بالفعل برای رویش آن و لایه های اطلاعاتی متغیرهای خاکی از جمله درصد سنگریزه، اسیدیته، هدایت الکتریکی، درصد آهک، مادهآلی، نیتروژن، پتاسیم، فسفر، عمق خاک، درصد شن، رس و سیلت و نقشه متغیرهای توپوگرافی منطقه (شیب، جهت و ارتفاع) به عنوان متغیرهای موثر بر حضور گونه استفاده شد. برای تهیه نقشه عوامل توپوگرافی از مدل رقومی ارتفاع منطقه، جهت تهیه نقشه عوامل خاکی از تکنیک های زمین آمار در نرم افزارهای +GS و GIS و برای مدلسازی پیش بینی رویشگاه گونه S. barbata از روش حداکثر آنتروپی (Maxent) استفاده شد. نتایج حاصل از ارزیابی تطابق مدل پیش بینی با واقعیت زمینی ضریب کاپای 8/0را نشان داد که در سطح بسیار خوب قرار دارد. با توجه به نتایج مدل، مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار در ترجیح رویشگاه گونه مورد بررسی به ترتیب متغیرهای ارتفاع از سطح دریا، فسفر، سیلت، پتاسیم، ماده آلی و شیب می باشند. مدلسازی پراکنش بالقوه گونه S. barbata می تواند در مکان یابی مناطق مستعد جهت احیای رویشگاه های بالقوه این گونه کمک زیادی نماید.