بررسی تاثیر تشکیل بازار های محلی بر معیشت پایدار بهره برداران مراتع با استفاده از روش تاکسونومی عددی (مطالعه موردی: عشایر منتخب استان کرمان)

استفاده از رویکردهای نوین برای رفع مشکلات عشایر کشور دارای اهمیت فراوان بوده و بررسی اثر برخی عوامل که در اقتصاد و معیشت آنها موثر است ضرورت دارد. یکی از مباحث جدید می تواند عرضه محصولات دامی و غیردامی عشایر در بازارچه های محلی باشد. بنابراین ضرورت دارد که تاثیر این بازارچه ها بر معیشت پایدار عشایر ارزیابی شود. تحقیق حاضر با استفاده از روش تاکسونومی عددی و با در نظر گرفتن تجربیات و دیدگاه های بهره برداران مراتع و کارشناسان اداره های منابع طبیعی و عشایری استان کرمان به مقایسه و اولویت بندی شاخص های معیشت پایدار تحت تاثیر تشکیل و توسعه بازارهای محلی در مناطق عشایری پرداخته است. نتایج نشان داد که از دیدگاه عشایر سرمایه مالی و اقتصادی و از دیدگاه کارشناسان سرمایه انسانی بیشترین تاثیرپذیری را از تشکیل و توسعه بازارهای محلی به خود اختصاص خواهند داد. همچنین نتایح رتبه بندی شاخص های معیشت پایدار از دیدگاه عشایر با استفاده از روش تاکسونومی عددی نشان می دهد که شاخص های سطح اشتغال، دسترسی به جاده، درآمد حاصل از تولید محصولات دامی، تنوع گونه های گیاهی، نیروی کار خانوادگی و تامین نیروی کار از خارج از خانواده بترتیب با DL 043/0، 066/0، 079/0، 105/0، 118/0 و 122/0 بیشترین تاثیرپذیری را از تشکیل و توسعه بازارچه های محلی دارند. این در حالی است که کارشناسان عقیده دارند که شاخص های نیروی کار خانوادگی، اسکان مسافران در مناطق عشایری، دسترسی به جاده، کمیت علوفه، سطح اشتغال و دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی به ترتیب با DL 058/0، 171/0، 176/0، 185/0، 209/0 و 219/0 بیشترین تاثیرپذیری را از تشکیل و توسعه بازارچه های محلی به خود اختصاص می دهند. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق می توان بیان داشت که تشکیل و توسعه بازارهای محلی بر معیشت پایدار بهره برداران مراتع تاثیر خواهد گذاشت و باعث افزایش منافع عشایر و بهبود مطلوبیت جامعه خواهد شد.