آسیب شناسی کیفیت رقابت آمیز مدیریت مقصد گردشگری کویر مطالعه موردی: کویر شهداد کرمان

گردشگری بیابان به عنوان یک بخش اقتصادی به سرعت در حال رشد است،به طوری که رقابت تنگاتنگی میان مناطق بالقوه حائز شرایط برای جذب تعداد بیشتری از گردشگران وجود دارد؛که به طور قطع،با توجه به تجربیات صورت گرفته در جهان،یکی از ابزارهای قدرتمند،افزایش کیفیت مدیریت مقصد گردشگری می باشد.اما در ایران مسئله این است که با توجه به قابلیتهای گردشگری بیابان و کویر در کشور،از جمله کویر شهداد کرمان،جذب گردشگران با موفقیت همراه نبوده است،که به نظر می رسد از جمله عوامل موثر،آسیب هایی باشد که بر مدیریت مقصد گردشگری بیابان و کویر از دیدگاه رقابتی وارد باشد.لذا این پژوهش به سبب اهمیت موضوع با هدف آزمون فرض مذکور و آسیب شناسی آن، از روش های کتابخانه ای و اسنادی و پیمایش میدانی و با ابزار پرسشنامه به تحقیق پرداخت.جامعه آماری این تحقیق شامل استادان دانشگاه وکارشناسان حوزه گردشگری البته به شرط اشراف بر گردشگری بیابان و کویر و به ویژه آشنایی با کویر شهداد کرمان و با اولویت کارشناسان بومی بوده است.نمونه گیری آن به صورت غیر احتمالی و ترکیبی از روش های هدفدار و زنجیره ای در دو مرحله اعضای پانل دلفی در نهایت 34 نفر و در مرحله دوم برای پر نمودن پرسشنامه ها 64 نفر تعیین گردید.در همین چارچوب،اساس شاخص های مدیریت مقصد بر اساس مدل کراچی و ریچی استخراج و با بهره گیری از روش دلفی بومی سازی گردید و بر مبنای آنها پرسشنامه ای تهیه گردید که مقدار آلفای کرونباخ85/0 نشان از پایایی مناسب گویه های پرسش نامه داشت.همچنین به منظور تعیین رتبه و وضعیت شاخص ها از روش وزن دهی،نرمال نمودن،محاسبه امتیاز وزن دار و در نهایت محاسبه رتبه ضعف شاخص ها استفاده گردید.بر اساس یافته های تحقیق بیشترین ضعف در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به منظور بهره گیری از آن در بازاریابی و تبلیغ و افزایش راندمان مشاهده می گردد.