ارزیابی اثرات دوکساپرام بر پارامترهای قلبی- تنفسی و کیفیت بازگشت از بیهوشی القا و نگهداری شده با پروپوفول در سگ

بسیاری از عوارض جراحی و مرگ در طول مدت زمان بازگشت از بیهوشی است. تسریع کارآمد در روند بازگشت از بیهوشی به دلیل بازگشت سریع به شرایط فیزیولوژیک منجر به مشکلات کمتر می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات دوکساپرام بر پارامترهای قلبی تنفسی و کیفیت بازگشت از بیهوشی با پروپوفول در سگ بود. دوازده قلاده سگ نر به دو گروه کنترل و درمان تقسیم شدند. در ابتدا آرامبخشی همه سگ ها با استفاده از داروی آسپرومازین انجام شد. سی دقیقه بعد، بیهوشی با استفاده از تیتراسیون پروپوفول القا شد و به مدت 30 دقیقه با استفاده از پروپوفول نگه داشته شد. بلافاصله پس از قطع داروی پروپوفول، mg/kg 2 دوکساپرام در گروه درمان و سالین با حجم مساوی دوکساپرام در گروه کنترل از طریق داخل وریدی تجویز شد. ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه حرارت مقعدی، میزان کربن دی اکسید انتهای بازدم، درصد اشباع اکسیژن، فشار خون غیر مستقیم در 30 دقیقه پس از تزریق آرام بخش، 5، 10، 20، 30، 40، و 50 دقیقه پس از القای بیهوشی و بعد از بازگشت کامل از بیهوشی اندازه گیری شد. همچنین، زمان برداشت لوله نایی، زمان اولین بلند کردن سر، زمان خوابیدن روی جناغ، طول بازگشت از بیهوشی امتیازبندی شد. دوکساپرام، بازگشت از بیهوشی را بهبود بخشید و حدود 30 دقیقه بازگشت از بیهوشی را تسریع نمود (05/0p<). دیگر پارامترهای کیفیت بیهوشی به طور قابل توجهی در گروه درمان بهتر بود (05/0p<). ضربان قلب و فشار خون به طور قابل توجهی پس از تزریق دوکساپرام در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (05/0p<)، درحالیکه میزان کربن دی اکسید انتهای بازدم کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که دوکساپرام روند بازگشت از بیهوشی با پروپوفول را با کیفیتی مطلوب در سگ تسریع می بخشد.