تاثیر کشت مخلوط افزایشی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays L. var. Saccharata) و ماش Vigna radiate L.)) و وزن علف های هرز

به منظور بررسی تاثیر کشت مخلوط افزایشی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays L. var. Saccharata) و ماش (Vigna radiate L.) در شرایط کنترل و عدم کنترل علف های هرز، آزمایشی در مزرعه ای واقع در شهرستان چرام استان کهگیلویه و بویراحمد در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل سیستم های کشت با نسبت های مختلف کشت مخلوط افزایشی ذرت شیرین و ماش (افزایش 20، 40، 60 و 80 درصد تراکم بهینه ماش، به تراکم بهینه ذرت) و همچنین کشت خالص هر دو گونه بود. فاکتور دوم نیز شامل دو سطح کنترل و عدم کنترل علف های هرز بود. در این آزمایش عملکرد و اجزای عملکرد هر دو گیاه و وزن خشک علف های هرز اندازه گیری شد و در نهایت با استفاده از شاخص نسبت برابری زمین، سودمندی کشت مخلوط نسبت به تک-کشتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه کنسروی ذرت شیرین (7/7983 کیلوگرم در هکتار) از کشت مخلوط ذرت+40 درصد تراکم ماش حاصل گردید. در تمامی نسبت های مخلوط وزن خشک علف های هرز کمتر از کشت خالص دو گونه ذرت شیرین و ماش بود. تمامی تیمارهای مخلوط افزایشی دارای نسبت برابری بالای یک داشتند و بیشترین سودمندی بر اساس این شاخص مربوط به تیمار مخلوط ذرت با 80 درصد ماش بود که البته تفاوت معنی داری با تیمارهای ذرت به همراه 40 و 60 درصد ماش نداشت.