شناسایی حوزه های عملکردی و مشکلات LMS (مطالعه موردی: مرکز آموزش های الکترونیکی دانشگاه تهران)

فرایندهای یادگیری در حال توسعه و نوآوری هستند. رویکردهای جدید یادگیری، موجب توسعه فناوری برای یادگیری بهتر و افزایش نوآوری در نظام برنامه ریزی درسی می شوند. فناوری اطلاعات و ابزارهای آن، زمینه های لازم برای به کارگیری روش های جدید یادگیری را به وجود می آورند و به همین دلیل، یادگیری الکترونیکی یکی از مهم ترین کاربردهای فناوری اطلاعات در جهان مطرح شده است. مزیت های نظام آموزش مجازی موجب استفاده روزافزون از این شیوه آموزش در مراکز دانشگاهی شده است. این مقاله با هدف شناسایی حوزه های عملکردی LMS دانشگاه تهران و بر اساس مدل مفهومی مشخص، مشکلات موجود در هر یک از ابعاد آن را بیان می کند. نحوه گردآوری داده ها در این تحقیق، مصاحبه به روش گروه های کانونی، مشاهده و بررسی سیستم این دانشگاه، مطالعه مستندات و مقایسه آن با سیستم سایر دانشگاه هاست. نتایج پژوهش به روش تحلیل تم نشان می دهد در ابعاد ارتباطات و همکاری سیستم، مشکلات با اهمیت تری وجود دارد. همچنین از دیدگاه محققان، عمده مشکلات به ماژول های آزمایش و ارزیابی، پایگاه داده، سیستمی و زیرساختی مربوط می شود.