آینده پژوهی انتقادی حکمرانی آب در ایران

«آینده مطلوب در حوزه سیاستگذاری آب چه می تواند باشد؟» هدف این مقاله یافتن پاسخی برای این پرسش است. در این مقاله با استفاده از چارچوب آینده پژوهی انتقادی عنایت الله و تلفیق آن با نظریه گذار گیلز در پنج گام یعنی نگاشت، چشمداشت، مسیرهای بلندمدت تاریخی، تعمیق آینده و تدوین سناریو نشان داده می شود که می توان دیدگاه همه جانبه ای به مسئله حکمرانی آب داشت و سناریوهای آینده های ممکن برای حکمرانی آب را با دربرداشتن منطق های محیط زیستی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ارائه کرد. مقاله در نتیجه گیری خود برای سناریوی مبتنی بر ادامه وضع موجود ریسکی بسیار بالا پیش بینی می کند و ضمن معرفی چالش های اجرای مطلق هر یک از سناریوی ممکن، آینده مطلوب را آینده ای می داند که آمیخته ای از سیاست ها به اقتضای شرایط محیطی و با محوریت فرهنگ نوین آب و ورود نهادهای حوزه عمومی مثل تنظیم گرها، طراحی و اجرا شود و بیشترین تحول را در وضعیت فعلی نظام حکمرانی آن ایجاد کند.