مطالعه دستگاه گوارش و شاخص های زیستی دهان گرد خزری (Caspiomyzon wagneri (Kessler، 1870 مهاجر به رودخانه شیررود، استان مازندران

هدف از این مطالعه بررسی دستگاه گوارش و شاخص های زیستی دهان گرد خزری (C. wagneri) در زمان مهاجرت تخم ریزی (رودخانه شیرود، استان مازندران) طی دو فصل بهار و پاییز سال 1392 بود. از این رو، 60 عدد ماهی دهان گرد خزری از رودخانه شیرود صید شد. شاخص های بیولوژیکی همچون طول، وزن، طول روده، وزن مربوط به توده امعا و احشاء، تخمدان، کبد و روده اندازه گیری شد. ماهیان صید شده برای هر جنس به دو دسته رسیده و درحال رسیدگی تفکیک شدند. نتایج حاصل از مشاهدات ظاهری نشان داد دستگاه گوارش دهان گرد خزری فاقد معده و مری مشخص بوده و سیستم هضمی تنها متشکل از روده ای مستقیم و باریک بود. در غالب ماهیان صید شده، روده خالی از مواد غذایی بود و تفاوت معنی داری از نظر وزن خشک محتویات روده در بین تمام گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد. در مقایسه مقادیر محاسبه شده برای طول کل روده، شاخص طول نسبی روده (RLG) و شاخص احشائی (VSI) در گروه های مورد بررسی از نظر جنس، فصل و مرحله رسیدگی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. در مقادیر شاخص هپاتوسوماتیک (HSI) بین ماده های در حال رسیدگی و رسیده پاییزه تفاوت معنی داری مشاهده شد، در حالی که بین سایر گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. شاخص گنادوستوماتیک (GSI) بین نرهای درحال رسیدگی و رسیده پاییزه، داری تفاوت معنی داری بود. درحالی که بین سایر گروه های مورد مقایسه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.