تاثیر پربیوتیک اینولین بر مقاومت در برابر استرس های محیطی (دما، شوری، اکسیژن و اسیدیته) و تراکم لاکتوباسیلوس های روده در ماهی زبرا دانیو (Danio rerio (Hamilton، 1822

تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر مکمل غذایی اینولین بر مقاومت به استرس های محیطی (دما، شوری، اکسیژن و pH) و تراکم لاکتوباسیلوس روده در ماهی زبرا دانیو (D. reri) انجام گرفت. در این تحقیق یک جیره غذایی پایه به عنوان جیره شاهد (T0) و سه جیره غذایی آزمایشی شامل سه سطح اینولین 1 (T1)، 2 (T2) و 3 (T3) گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره غذایی در سه تکرار منظور شد و بچه ماهیان پس از شروع تغذیه فعال به مدت 60 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج این تحقیق نشان داد ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف اینولین مقاومت بیشتری در برابر استرسهای محیطی نسبت به تیمار شاهد داشتند و ماهیان تغذیه شده با جیره های T2 و T3، به طور معنی داری بیشترین مقاومت را نسبت به استرس اسیدیته در مقایسه با سایر تیمارها نشان دادند. در بین تیمارهای آزمایشی، مقاومت ماهیان در مواجهه با استرس شوری تفاوت معنی دار وجود داشت به طوریکه درصد بازماندگی و مقاومت نسبت به استرس شوری در ماهیان تغذیه شده با جیره های آزمایشی به طور معنی داری بالاتر از تیمار شاهد بود و ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی 3 گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره غذایی، به طور معنی داری بیشترین مقاومت را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. درصد بازماندگی و مقاومت نسبت به استرس دما بین تیمار شاهد و تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی دار وجود نداشت. در آزمایش خروج از آب، حداقل بازماندگی و مدت زنده مانی در تیمار شاهد (T0) مشاهده شد و در تیمار T2 وT3 اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشت و در تیمار T3، تلفاتی مشاهده نشد. بر طبق نتایج بدست آمده، تعداد باکتری های لاکتوباسیلوس در تیمارهای تغذیه شده با سطوح مختلف اینولین با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند ولیکن با تیمار شاهد اختلاف معنی دار بود. در مجموع تحقیق حاضر استفاده از جیره غذایی حاوی 3 گرم اینولین را در جیره غذایی ماهی زبرا دانیو جهت دستیابی به مقاومت بالا در برابر استرس های محیطی و بهبود فلور روده پیشنهاد می نماید.