سنجش هماهنگی میان سازمانی و شناسایی عوامل موثر بر آن در سازمان های عمومی

پژوهش پیش رو به منظور سنجش میزان هماهنگی میان سازمانی و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آن در سازمان های عمومی شهر کرج انجام شده است. نمونه ای به حجم 59 سازمان با استفاده از جدول مورگان و به روش تصادفی نظام مند انتخاب و داده های مرتبط با متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسش نامه گردآوردی شد. روایی پرسش نامه براساس مبانی نظری و با مطالعه مقالات و در نهایت پس از نظرات اصلاحی صاحب نظر محترم تعدیل و توزیع شد. برای تایید پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که عدد 0/7 را نشان می دهد که پذیرفتنی است. برای سنجش هماهنگی میان سازمانی در ابعاد پنج گانه تصمیم گیری همکارانه، رسمیت، روابط و ارتباطات، یکپارچگی عملیات و نظارت و پایش، از آزمون t تک نمونه ای استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که هماهنگی میان سازمانی در حدی نسبتا مطلوب است. عوامل تاثیرگذار بر هماهنگی میان سازمانی بر مبنای تحلیل عاملی اکتشافی به شرح زیر گروه بندی شد: 1. تمایل به همکاری، 2. تنظیم روابط میان سازمانی، 3. تفاهم و منافع متقابل، 4. همسویی و به هم وابستگی، 5. توافق قانونی. تحلیل رگرسیونی خطی نشان داد که از میان عوامل بیان شده، عامل تمایل به همکاری و عامل تنظیم روابط میان سازمانی در شرایط ایرانی بر هماهنگی میان سازمانی تاثیرگذار هستند.