استفاده از یک سیستم VNTR بومی شده متکی بر دو لوکوس در دسته بندی ژنتیکی جدایه های صحرایی بورخولدریا مالئی در ایران

بورخولدریا مالئی باکتری مسبب مشمشه با میزبان های عمدتا تک سمی خود سازگای یافته است و قادر به ادامه حیات طولانی در خارج از بدن میزبان نیست. ایران بصورت سالانه اپیدمی های این بیماری را تجربه می نماید. در سال های اخیر ژنوتایپینگ مبتنی بر لوکوس های چندگانه متشکل از واحدهای تکرار شونده پشت سرهم به عنوان روش انتخابی برای مشمشه پذیرفته شده است. با هدف ارزیابی مقایسه ای قدرت تفریق دو لوکوس VNTR به نام های VNTR1217 و VNTR13 تکنیک VNTR-PCR بر روی 5 سویه بورخولدیا مالئی ایران اجرا گردید. توالی نوکلئوتیدهای محصولات PCR به منظور اطمینان از درستی اندازه و همچنین ساختار ژنتیکی تعیین گردید. ضمنا تعداد 29 سویه بورخولدریا مالئی نیزدر تحقیق وارد شدند. نتایج نشان دادند همه سویه ها در ژنوم خود لوکوس VNTR13 را که در تحقیق حاضر معرفی گردید حمل می نمایند در حالیکه وجود لوکوس VNTR1217 در ژنوم 4 سویه احراز نگردید. اندیکس Nei'' di درمورد لوکوس VNTR13 بالاتر از VNTR1217 (0.8 در مقایسه با 0.74) تعیین گردید. تعداد آلل های شناخته شده توسط لوکوس های VNTR13 و VNTR1217 در میان سویه های ایران بترتیب 2 و 3 مورد بود. بر اساس این یافته ها اگر بنا بر انتخاب مجموعه ای از لوکوس های VNTR مناسب برای معرفی یک سیستم جهانی MLVA در مورد بورخولدریا مالئی وجود داشته باشد لازم است همه لوکوس های فعلی بر روی کلکسیونی از سویه های بورخولدریا مالئی از تمام جهان مورد آزمایش قرار گیرد. انجام چنین تحقیق گسترده ای تنها در صورت همکاری میان آزمایشگاه های مرجع مورد تایید OIE امکان پذیر خواهد بود.