اثرات آلودگی صوتی بر استراتژی های رفتار شکارگری در آبزیان

امروزه با توسعه صنعتی شدن و افزایش فعالیت های انسانی در محیط های خشکی و منابع آبی بسیاری از محیط های زیست طبیعی و جوامع زیستمند آن ها در معرض آلاینده های زیست محیطی قرار گرفته است. آلاینده های زیست محیطی بطور کلی شامل شیمیایی، نوری و صوتی با منشا فعالیت های انسانی در طیف بسیار گسترده و با دامنه های پراکنش زمانی و مکانی متغیر در محیط می تواند تاثیرات مختلفی بر ویژگی های زیستی موجودات داشته باشد. یکی از انواع این آلاینده های زیستی، اصوات تولید شده ناشی از فعالیت های انسانی می باشد. صوت تولید شده در نتیجه فعالیت های انسانی نیز نوعی از آلاینده های زیستی می باشد که در طی دهه گذشته توجه بسیاری از فعالان و متخصصین بخش توسعه و حفاظت محیط زیست، منابع شیلاتی، سیاست گذاران در بخش قانون گذاری و فعالان بخش های صنعتی و کشاورزی مرتبط را به خود معطوف کرده است. نتایج قبلی نویسنده نشان داد که، بالارفتن سطوح اصوات ناشی از فعالیت های انسانی پتانسیل اثرگذاری بر ارتباطات متقابل شکار و شکارگری را در دو گونه از ماهی ها نشان می دهد. در این مطالعه مروری سعی بر این است تا ابتدا با توجه به روند رو به افزایش آلاینده های صوتی به اهمیت مطالعه اثرات آن ها بر جوامع آبزی و بویژه ماهی ها پرداخته شود. در ادامه به معرفی انواع آلاینده های صوتی بطورکلی پرداخته و مروری بر اثرات آلاینده های صوتی بر خصوصیات رفتاری گونه های مختلف آبزیان بویژه برهمکنش های شکار و شکارگری پرداخته و نتیجه تحقیقات قبلی نویسنده با مطالعات اخیر سایر محققین بررسی می گردد. و در پایان با نتیجه گیری و پیشنهادهایی در جهت ادامه این دسته از مطالعات زیست شناسی در آینده ارایه می گردد.