نقش مدیریت دانش در توسعه پایدار محیط زیست(مطالعه موردی: سازمان حفاظت محیط زیست)

با توجه به این که مفاهیم مدیریت نوین و علمی، درون ابعاد توسعه پایدار نهفته و هم چنین یکی از شاخص های توسعه پایدار ، محیط زیست می باشد بدین منظور در این پژوهش سعی گردید تا مدیریت دانش، مولفه ها و عناصر مدیریت دانش در سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی قرار گیرد.
روش پژوهش در این تحقیق توصیفی-کاربردی است. مشارکت کنندگان کارشناسان و مدیران سازمان حفاظت محیط زیست کشور بودند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای است که بر اساس پنج درجه لیکرت ساخته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار17SPSS از طریق روش های آماری همبستگی و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این تحقیق چهار فرضیه در نظر گرفته شد که با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون گام به گام رابطه بین متغیرهای فرضیه ها بررسی گردید. یافته های تحقیق نشان داد که بین مدیریت دانش و عملکرد مدیریت سازمان محیط زیست رابطه مثبت وجود دارد هم چنین بین مدیریت دانش و انتخاب مدیران نیز رابطه مثبت وجود دارد.
یافته های تحقیق هم چنین نشان داد که اعمال عناصر و مولفه های مدیریت دانش به بهبود عملکرد سازمان می انجامد.
در خصوص ابعاد مدیریت دانش نتایج نشان داد که توسعه دانش، به کارگیری دانش و تحصیل دانش در حد متوسط رو به کم و نگهداری دانش در حد متوسط و اشتراک دانش در حد متوسط رو به زیاد در سازمان حفاظت محیط زیست وجود دارد به طور کلی مدیریت دانش در سازمان حفاظت محیط زیست در حد غیر قابل قبول است.