انقلاب

تاریخ انقلاب ها نشان می دهد تنوع فوق العاده ای در علل ایجادی، توسعه و دستاوردهای انقلاب ها وجود دارد. از اعصار کلاسیک تا مدرن، حکومت ها توسط گروه هایی که به دنبال تغییر هستند، سرنگون شده اند، اما روش ها و اهداف آنها تغییر کرده است. به نظر نمی رسد هیچ نوع رژیمی کاملا از انقلاب مصون باشد، در عین حال سلطنت سنتی، امپراتوری ها و دیکتاتوری های فردی شده به نظر می رسد به ویژه آسیب پذیرند.
نظریه های توده و نظریه های طبقه برای توصیف این تنوع و پیچیدگی بسیار ساده هستند. مدل فرآیندی که به تغییر در ساختارها و روابط بین دولت ها، نخبگان و گروه های مردمی توجه می کند و نقش ائتلاف های انقلابی، فشارهای بین المللی و ایدئولوژی ها را در مدل منظور می کند مفیدتر خواهد بود.
انقلاب ها در کشورهایی رخ می دهد که در معرض فشار تعارضات بین المللی هستند، یا با رشد جمعیت در دولت هایی ضعیف مواجهند، یا نخبگان در تضاد و تعارض با هم هستند و مردمانی که پتانسیل اعتراضات و بسیج در آنها زیاد است. تا زمانی که چنین شرایطی رخ می دهد، و هنوز چشم انداز چنین شرایطی در بسیاری از نقاط آفریقا، خاورمیانه، آمریکای لاتین، آسیا و حتی چین وجود دارد، تاریخ انقلاب ها پایان نخواهد یافت.