تحلیلی سیاستی بر محیط توسعه همکاری های تجاری اقتصادی میان ایران و فرانسه

بعد از تفاهم برجام در تیر 1394 در فضای کسب وکار ایران شرکت های خارجی حضور گسترده داشتند و هم زمان فقدان جدی طرح های جامع توسعه تجارت با کشورهای هدف نیز چشم می خورد. باتوجه به اهمیت فرانسه به عنوان یکی از بزرگ ترین سرمایه گذاران خارجی در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مطالعه حاضر به تحلیل زمینه های توسعه تجارت میان ایران و فرانسه با رویکرد سیاستی و اجرایی اختصاص دارد. براساس نتایج پژوهش به علت اکمال (انطباق) تجاری کمتر میان ایران و فرانسه در مقایسه با ایران و آلمان (یا ایران و ایتالیا)، صادرات و واردات مستقیم میان ایران و فرانسه توجیه پذیری اندکی دارد اما به همین دلیل، مشارکت و همکاری برای تولید مشترک میان طرفین توجیه پذیری بالایی دارد. در این باره، می توان به تسهیل همکاری های مشترک میان کسب وکارهای کوچک و متوسط (SMEs) ایران و فرانسه در قالب یک شبکه همزیستی (سیمبیوتیک) و به تبع آن، فعال سازی نهادهای تجاری دوجانبه به عنوان یک استراتژی توسعه تجاری اقتصادی توجه کرد تا منجر به بین المللی شدن آن ها شود. جهت هدایت این شراکت ها، حوزه های فعالیت برگزیده به ویژه جهت سرمایه گذاری مشترک طرفین در ایران نیز استدلال و ارائه شده است. در مجموع، مشارکت های اقتصادی میان ایران و فرانسه در حوزه های پیشنهادی این پژوهش می توانند با ایجاد ارزش مشترک (اشتغال، ثروت و...)، منافع فرانسه را به ایران نزدیک و چه بسا فرانسه را به ایران تا حد قابل ملاحظه ای وابسته کند که نظر به اهمیت سیاسی فرانسه در اتحادیه اروپا و شورای امنیت از زوایه پدافند غیرعامل اقتصادی در جهت امنیت ملی ایران قابل ارزیابی خواهد بود.