بررسی تعدادی از اثرمهرهای حیوانی دوره ی آغازایلامی محوطه ی سفالین پیشوا، استان تهران

یافته های فرهنگی به دست آمده از کاوش محوطه سفالین باعث افزایش بانک اطلاعاتی باستان شناسی دوران آغاز تاریخی با تمرکز بر بعد نظارت اقتصادی، هنری، فرهنگی و آیینی این دوره به ویژه آغازایلامی شده است؛ دوره ای که ما شاهد پیشرفت در فناوری در بسیاری از صنایع و هنر آن به ویژه در مهرسازی هستیم. مهم ترین هدف این پژوهش مستندسازی نقش مایه های حجمی حیوانی اثرمهرهای به دست آمده از این محوطه به عنوان بخشی از هنر مهرسازی و در پی آن شناسایی سبک و روش خلق نقش مایه ها برروی مهرهای موردمطالعه است. مهم ترین پرسش ها در این پژوهش به این ترتیب می باشند: گونه های نقش مایه های با صحنه حیوانی چیست؟ انواع کاربرد اثرمهرها چیست؟ در قالب کدام یک از سبک های هنری این دوره قرار می گیرند؟ نقش مایه ها در بازخوانی اجتماع این محوطه در دوره ی زمانی موردمطالعه به صورت یک مرکز مستقل چه کمکی می کنند؟ اثرمهرها، وارادتی و یا بومی این مرکز هستند ؟ روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به شیوه ی میدانی، شامل مشاهده، ثبت و ضبط، طبقه بندی و در مرحله اسنادی، شامل مطالعه تطبیقی و مقایسه ای نمونه های مختلف است. اثرمهرهای مورد مطالعه با توجه به گونه های مختلف سبک کار و خلق نقش مایه ها باعث تمایز در جنبه های فرهنگی با سایر فرهنگ های هم افق خود شده است. این تمایزات در عین تشابهات هنری به ویژه با بین النهرین، خود سبب سبک خاص مهرسازی شده است. دوره فرهنگی-تاریخی اثرمهرهای مجموعه، نخستین پایه های هنری و آغازنگارشی جامعه ی شهری با سطح بالا و پیشرفته در ایران باستان است. بخشی از نقش مایه ها و نیز کاربردشان نشان از ساخت و استفاده ی مهر در این محوطه می باشد.