ترجمه در خلافت اسلامی و تاثیر آن در انتقال علوم به سرزمین های غربی

یکی از مهارت های قابل توجه نزد مسلمانان، ترجمه بود. نیاز جامعه ی اسلامی به فراگیری علوم و فنون، توجه خلفا و خاندان های علاقه مند به فرهنگ و دانش، وجود کتابخانه های بسیار، ارزانی کاغذ و... از دلایل توجه مسلمانان به فن ترجمه بود. این توجه موجب انتقال میراث ملل به جهان اسلام و سپس غرب شد. بدین گونه هدف این پژوهش، بررسی ترجمه در خلافت اسلامی (عصر اموی و عباسی) و انتقال آن به سرزمین های غربی است. مسلمانان پس از سال ها پیشرفت علمی – به ویژه در زمان هارون الرشید و مامون عباسی- به تدریج مبانی علمی خود را به سرزمین های غربی منتقل کردند. اما خود، کم کم دچار رکود و رخوت علمی شدند. حال به نظر می رسد باتوجه به نیاز مسلمانان به بیداری و رشد علمی، این پژوهش با پاسخگویی به این پرسش که چگونه ترجمه در خلافت اسلامی، موجب انتقال علوم به سرزمین های غربی شد، قصد تبیین توانایی علمی مسلمانان در گذشته را دارد. نگارنده مسئله ی مزبور را با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و شیوه ی مطالعه ی کتابخانه ای مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه دست یافت: در رویارویی میان مسلمانان و مردم سرزمین های مفتوحه، نهضت ترجمه پا گرفت و بسیاری از کتب سرزمین های مختلف به عربی ترجمه شد. از سوی دیگر غرب نیز از موهبت ترجمه مسلمانان بهره برد و بدین گونه راه را برای رنسانس فرهنگی خود گشود.