تاثیر پوشش گیاهی غیرمستغرق سیلاب دشت بر تغییرات بستر رودخانه های مئاندری ملایم با مقطع مرکب

یکی از مسائل مهم و درخور توجه در مهندسی رودخانه، آب شستگی و تغییرات توپوگرافی بستر رودخانه ها در محل قوس است. در بسیاری از رودخانه ها هنگام وقوع سیل، جریان از مقطع اصلی خارج می شود و دشت‏های سیلابی را فرا می‏گیرد. ورود جریان در دشت‏های سیلابی سازوکار هیدرولیکی پیچیده‏ای را ایجاد می‏کند. استفاده از پوشش‏ گیاهی از جمله روش‏های غیرسازه‏ای برای حفاظت از رودخانه هاست. در این تحقیق تاثیر پوشش گیاهی سیلاب دشت بر توپوگرافی بستر پیچان رود ملایم با مقطع مرکب بررسی آزمایشگاهی شد. آزمایش‏ها در دو حالت با و بدون پوشش گیاهی در سیلاب دشت با عمق نسبی 35/0 با دو تراکم یک و دو ردیف پوشش گیاهی انجام شد. نتایج آزمایش‏ها بیان می کند که در حضور پوشش گیاهی تغییرات عرضی بستر نسبت به حالت بدون پوشش گیاهی کمتر شده و شیب عرضی بستر یکنواخت‏تر است. همچنین، حضور پوشش گیاهی سبب شده است که موقعیت وقوع بیشترین عمق آب شستگی در همه طول پیچان رود به سمت قوس خارجی تغییر یابد. به طور کلی، تغییرات تراز بستر در حضور دو ردیف پوشش گیاهی پراکندگی کمتری نسبت به حالت یک ردیف پوشش گیاهی و بدون پوشش گیاهی داشته است. در برخی موارد در حضور پوشش گیاهی، 88 درصد آب شستگی نسبت به حالت بدون پوشش گیاهی کاهش داشته است.