الگوهای غنا و تنوع گونه ای گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی منطقه حفاظت شده شاسکوه، خراسان جنوبی

یکی از خصوصیات اساسی اکوسیستم های کوهستانی، تغییرات شدید پوشش گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی است و این موجب بهبود تنوع گونه ای می شود. این تحقیق به منظور بررسی الگوهای غنا و تنوع گونه ای گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی در محیط های کوهستانی منطقه حفاظت شده شاسکوه، استان خراسان جنوبی انجام شد. نمونه برداری از پوشش گیاهی در طول پنج زون ارتفاعی (1200-1000، 1500-1200، 2000-1500، 2500-2000 و 2850-2500 متر از سطح دریا) انجام شد. مدل های توزیع فراوانی و شاخص های عددی تنوع ، غنا، غالبیت و یکنواختی گونه ای برای هر کدام از زون های ارتفاعی بررسی شد. همچنین به منظور رسته بندی گونه های گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی، از آزمون تحلیل تطبیقی قوس گیر (DCA) استفاده شد. نتایج نشان که در منطقه مورد مطالعه، اثر گرادیان ارتفاعی بر تنوع و غنای گونه ای گیاهی معنی دار است (01/0p≤). بیشترین غنای گونه ای در محدوده ارتفاعی 1500-1200 متر از سطح دریا (27 گونه) و کمترین غنای گونه ای در محدوده ارتفاعی2500-2000 (10 گونه) و 2850-2500 متر از سطح دریا (6 گونه) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که تنوع گونه ای در ارتفاعات پایین (1200-1000 متر) کم و با افزایش ارتفاع در زون های سوم و چهارم به حداکثر خود می رسد و مجددا در ارتفاعات بالا (بالای 2500 متر) کاهش پیدا می کند.