ارزیابی موانع درون مخزنی برای شناخت تاثیرات آن ها بر مطبق شدگی سازندهای دالان و کنگان، بخش مرکزی خلیج فارس

در حوضه خلیج فارس، در سازندهای دالان و کنگان که میزبان عمده مخازن گازی هستند به دلیل تغییرات رخساره ای و دیاژنزی شدید، ناهمگنی سنگ شناسی در مقیاس های مختلفی دیده می شود که موجب ایجاد مطبق شدگی[1] در این سازندها شده است، به عبارت دیگر تجمع هیدروکربنی با لایه های نفوذناپذیری به چندین محفظه سیال/ فشار جداگانه تفکیک شده است. در این پژوهش با بررسی رسوب شناسی سازندهای دالان و کنگان در یکی از میادین بخش مرکزی خلیج فارس، 11 ریزرخساره اصلی مربوط به 6 کمربند رخساره ای شناسایی شد. بر اساس بررسی های پتروگرافی فرایندهای دیاژنزی سازندهای فوق شامل میکرایتی شدن، دولومیتی شدن، سیمانی شدن، استیلولیتی شدن، فشردگی و انحلال است. سپس با استفاده از داده های رسوب شناسی، تخلخل و تراوایی و داده های فشار سازندی، موانع درون مخزنی موجود شناسایی شده و پتانسیل ایستا یا پویا بودن آن ها بررسی شد. نتیجه این پژوهش ها نشان داد که در مجموع 6 مانع درون مخزنی در این سازندها در بخش مرکزی خلیج فارس وجود دارد که پتانسیل پویا بودن را دارند. عامل اصلی در تشکیل این موانع درون مخزنی پویا، سیمان انیدریتی و فرآیندهای فشردگی شیمیایی است که سبب از بین رفتن تخلخل در این لایه ها شده است. حضور این موانع درون مخزنی پویا سبب شده تا فشارهای سازندی در بخش بالایی سازند کنگان و بخش پایینی عضو دالان بالایی بیش از سایر بخش های این سازندها باشد. این موانع درون مخزنی پویا نقش اساسی در الگوی تولید میدان در افق های مختلف دارند