تجزیه فیلوژنی و تکاملی توالی نوکلئوتیدی جایگاه ژن بتالاکتوگلوبولین

مطالعه حاضر به منظور آگاهی از روند تکاملی و مولکولی توالی نوکلئوتیدی جایگاه ژن بتالاکتوگلوبولین در پستانداران، آنالیز فیلوژنی و روند انتخاب طبیعی انجام گرفت.
توالی نوکلئوتیدی جایگاه ژن بتالاکتوگلوبولین در گونه های مورد مطالعه از بانک اطلاعاتی ژنوم (NCBI) به دست آمده و هم تراز شدند. درصد جانشینی و جایگزینی نوکلئوتیدها با روش حداکثر درست نمایی و همچنین ترسیم درخت فیلوژنتیک به روش Neighbor- Joining بدست آمدند.
نتایج نشان داد جانشینی انتقالی بیشتر از جانشینی تقاطعی است و نسبت dN/dSبرابر70/0 محاسبه شد که نشان دهنده انتخاب خالص در طی تکامل این جایگاه ژنی است. نتایج درخت فیلوژنتیک نشان دهنده مسیرهای تکاملی مختلف ژن بتالاکتوگلوبولین در گونه های مختلف شامل پنج دسته از گونه های (گاو، بوفالو وگاومیش)، (گوسفند و بز)، اسب و گراز وحشی بود که گاو، بوفالو و گوسفند بیشترین قرابت را داشتند.
بحث: جهش و انتخاب در طی سالیان گذشته سبب به وجود آمدن پروتئین های جدید، واریته های جدید و سبب تثبیت عملکرد آنها در طی روند تکامل و پیشرفت در جهت خالص سازی عملکرد آنها گردیده است.
بر اساس این تحقیق، نواحی حفاظت شده بخش اندکی از توالی ژن بتالاکتوگلوبولین را تشکیل می دهد که این امر نشان دهنده چندشکلی بالای این ژن و همچنین مستعد بودن آن به تغییرات نوکلئوتیدی و جهش می باشد.