اقتصاد لیبرال، کلیدهای درهای فساد و تباهی

بدون تردید اقتصاد حاکم بر جهان، اقتصاد سرمایه‌داری یا لیبرال است؛ اقتصادی که حرف اول و آخر آن را انباشت سرمایه و آزادی می‌زند.غلبه‌ی این شیوه  از اقتصاد نه ناشی از کارایی و کارآمدی آن است، نه ریشه در ایجاد نهادهای بین‌المللی مربوط به اقتصاد از قبیل بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و غیره دارد، نه برخاسته از قدرت‌ اقتصادی کشورهای سردمدار اقتصاد لیبرال است و نه بازخورد تاسیس شرکت‌های چند ملیتی؛ بلکه مهم‌ترین عامل نفوذ و گسترش آن هماهنگی با تمایلات و خواسته‌های نفسانی کنترل‌نشده انسان‌هاست. حتی اگر این شیوه از اقتصاد طراحی وپرداخت نمی‌شد، باز هم همین نوع از اقتصاد (مسلط یا غیرمسلط) در جهان وجود داشت چنان‌که نمودهای آن قبل از پیدایش نظام سرمایه‌داری و حتی در گذشته‌های دور وجود داشته است. ثروت‌اندوزی، لذت‌گرایی، رباخواری، استثمار و بهره‌کشی، برده‌داری، نابرابری و انحصار که از مشخصه‌های اصلی اقتصاد لیبرال است در همه زمان‌ها و مکان‌ها بوده با این تفاوت که اغلب غیررسمی و سیاه تلقی می‌شده است. نقش نظام سرمایه‌داری این است که به بهانه آزادی مبتنی بر اومانیسم(انسان مداری) به آن‌ها مشروعیت بخشیده و بر سیاهی‌ آن‌ها رنگ سفید پاشیده است...