طراحی و آزمون مدلی برای اضطراب کودکان بر اساس متغیرهای والد و کودک

اضطراب دوران کودکی به عنوان یکی از عوامل موثر در رشد و عمکلرد، از عوامل متعدد محیطی و ارتباطی تاثیر می پذیرد. ازجمله این عوامل می توان به ویژگی های شخصیتی، حساسیت اضطراب، سوگیری شناختی کودک، باورهای اضطرابی والدین و رابطه والد-کودک اشاره نمود. بنابراین هدف اصلی این پژوهش مدل سازی ساختاری اضطراب کودکان براساس متغیرهای والد و کودک بود. در این پژوهش 279 دانش آموز (150 دختر، 129 پسر) 12-11 ساله مدارس شهر تبریز انتخاب شدند و پرسشنامه های شخصیت آیزنگ نوجوانان (JEPQ)، حساسیت اضطراب (CASI)، سوگیری شناختی (CDS) و نشانه های اضطراب (MASQ) را کودکان تکمیل نمودند. همچنین والدین نیز پرسشنامه های رابطه والد-کودک (CPRS) و باورهای اضطرابی والدین (PABQ) را تکمیل نمودند. نتایج در بخش تحلیلی داده ها نشان داد ویژگی های شخصیتی کودک، رابطه والد-کودک و باورهای والدین به واسطه سوگیری شناختی و حساسیت اضطراب پیش بین معناداری برای نشانه های اضطراب کودک هستند. شاخص برازندگی تطبیقی (05/0 = RMSEA) و متوسط باقیمانده استانداردشده (95/0 = CFI) مطلوبی به دست آمد. این مدل مشخص ساخت که متغیرهای شخصیت، حساسیت اضطراب و سوگیری شناختی کودک و همچنین رابطه والد-کودک و باورهای والدین مسیرهای مهمی در اضطراب کودک هستند و در زمینه علل یابی و درمان اضطراب کودکان باید به این مولفه ها نیز توجه نمود.