اثر زمان سرزنی شاخه و قطع آبیاری قبل از برداشت بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی انگور عسکری

انگور یکی از مهم ترین محصولات باغی در ایران است. در بعضی مناطق به دلیل آب زیاد و شرایط اقلیمی مناسب، رشد رویشی بیش تر از حد عادی است. این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف زمان سرزنی شاخه و قطع دور آبیاری بر برخی ویژگی های کمی و کیفی انگور عسکری در منطقه سی سخت در شهرستان دنا، طی سال های 1393-1392 انجام گرفت. تاک های 18 ساله همسان با سیستم تربیت پاچراغی انتخاب و تمام تاک ها با شارژ 60 جوانه ای هرس شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل که فاکتور اول شامل تیمار زمان سرزنی شاخه با چهار سطح (شاهد، بعد از تشکیل میوه، مرحله غوره و مرحله تغییر رنگ حبه ها) و فاکتور دوم شامل تیمار قطع آبیاری در چهار سطح (شاهد، 70، 80 و 90 روز بعد از تمام گل) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مربوط به اندازه گیری کیفیت آب میوه شامل درصد کل مواد جامد محلول (%TSS)، درصد اسیدیته کل (%TA)، نسبت TSS/TA، pH آب میوه و ویتامین ث بود. نتایج نشان داد که اثر تیمار سرزنی و قطع دور آبیاری بر تمام ویژگی های کیفی آب میوه به استثناء درصد اسیدکل، اختلاف معنی داری (p≤0.01) را نشان داد. برهمکنش تیمار سرزنی و قطع دور آبیاری بر نسبت TSS/TA و ویتامین ث، اختلاف معنی داری (p≤0.01) را نشان داد. بیشترین نسبت TSS/TA و ویتامین ث آب میوه مربوط به تیمار سرزنی در مرحله تغییر رنگ با قطع آبیاری در 90 روز بعد از مرحله تمام گل بود. هم چنین تیمار سرزنی تاثیر معنی داری بر وزن خوشه و عملکرد نسبت به شاهد نداشت اما در تیمار قطع آبیاری، وزن خوشه و عملکرد نسبت به شاهد کاهش یافت.