معرفی کلن های موفق و پرمحصول صنوبر برای کشت در شمال کشور

بررسی و مطالعه درباره صنوبر در ایران از سال 1347 با تاسیس موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور آغاز شد. اگرچه چند سال قبل از آن نیز بررسی هایی هرچند پراکنده با ورود حدود 100 رقم خارجی صنوبر در سال 1340 از چند کشور اروپایی توسط بنگاه جنگلهای وقت صورت گرفت اما تحقیقات منسجم و پایدار در این زمینه با شروع فعالیت موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور آغاز شد. در ابتدا این تحقیقات در 5 استان کشور بود اما بهتدریج با توسعه فعالیتهای تحقیقاتی و افزایش امکانات و با توجه به ضرورت امر، قطب صنوبرکاری کشور به 18 استان گسترش پیدا کرد. بیش از 200 طرح و زیرطرح ملی و مستقل در این ایستگاه های مراکز تحقیقاتی استانها اجرا شد. در طرحهای تحقیقاتی، کلنهای غیربومی زیادی که در سالهای متمادی وارد کشور شده بودند به همراه کلنهای مناسب جمع آوری شده از داخل کشور، با اولویت آزمایشهای سازگاری مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. در بسیاری از استانها نتایج عملکرد تولید چوب کلنهای غیربومی اصلاح شده درمقایسه با کلنهای بومی مورد استفاده کشاورزان تا حدود دو برابر بوده است. از میان این طرحهای تحقیقاتی تعداد 60 طرح با هدف افزایش تولید در واحد سطح در قالب سازگاری کلنهای مختلف صنوبر بومی و خارجی و تعداد زیادی نیز در راستای توسعه و افزایش سطوح صنوبرکاری یا زراعت چوب در کشور اجرا شده است. با توجه به نتایج عملکرد تولید چوب، برخی از کلنهای گونه دلتوئیدس به همراه کلنهای دورگ اورامریکن با متوسط تولید رویش حجمی سالانه 25 تا 30 مترمکعب چوب در هکتار با فرم مناسب کیفی تنه، در نواحی شمال کشور کشت شدند. در این مقاله، کلنهای آزمایش شده صنوبر که در ایستگاه های مختلف تحقیقاتی شمال کشور از غرب تا شرق دریای مازندران و در قالب طرحهای مختلف اجرا شده اند، مورد بحث قرار میگیرند.