تبیین انتخاب قراردادهای انگیزشی ترکیبی: قراردادهای بازپس گیری

ین پژوهش رفتار افراد را نسبت به قراردادهای انگیزشی ترکیبی مختلف مبتنی بر سود و زیان مورد تبیین قرار می دهد. ترجیحات ریسک با استفاده از معیار ریسک گریزی هالت و لاری (2002) و ترجیحات زیان با استفاده از معیار زیان گریزی برینک و رنکین (2013) با اندکی تغییرات با توجه به شرایط پرداخت حقوق و مزایا در ایران، اندازه گیری شد. رابطه میان این ترجیحات و رفتار افراد طبق قراردادهای انگیزشی متفاوت ولی از لحاظ اقتصادی یکسان، با استفاده از روش آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از 92 نفر آزمودنی و انجام چهار مرحله آزمایش جداگانه، نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که رابطه ای منفی میان زیان گریزی و قبول قراردادهای دارای جریمه وجود دارد. همچنین افراد قرارداد بازپس گیری نوع اول را که در آن پاداش بیشتر از جریمه است به قرارداد بازپس گیری نوع دوم که در آن جریمه بیشتر از پاداش است، ترجیح می دهند. چارچوب گرایی قراردادها و اثر مالکیت در انتخاب افراد نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. عدم موفقیت تئوری های مرسوم عقلانیت اقتصادی در توضیح رفتار افراد در این پژوهش به اثبات رسید.