بررسی روند تغییرات آلاینده های هوا و ارتباط آن با پارامترهای هواشناسی در شهر بجنورد در سال 1393

آلودگی هوا و آلاینده های ناشی از آن آسیب های زیادی بر روی انسان و محیط زیست می رساند. جهت کاهش آثار آلاینده های هوا باید پارامترهای موثر در آلودگی را شناخته که از عوامل موثر ویژگی های توپوگرافی محلی و شرایط اقلیمی می باشند. هدف از مطالعه حاضر، تغییرات ماهانه و فصلی آلاینده هاو ارتباط آنها با پارامترهای هواشناسی می باشد.
در تحقیق حاضر، داده های هواشناسی از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک و داده های آلاینده هوا از ایستگاه پایش آلودگی محیط زیست طی سال 1393 تهیه شده است. چگونگی تغییرات میانگین این پارامترها، همبستگی، مدل خطی آلاینده های زیست محیطی بر اساس پارامترهای هواشناسی با استفاده از نرم افزار آماریSPSS بدست آمده است.
نتیجه بررسی تغییرات فصلی آلاینده ها برای آلاینده هایی نظیر CO،PM10 نشان دهنده دو بیشینه یکی در تابستان و دیگری در زمستان می باشد. بیشترین غلظت میانگین آلاینده های PM10-CO-NO2 همگی در دمای بیش از 30 درجه سانتی گراد رخ داده است ولی برای آلاینده SO2 بیشترین غلظت در دمای کمتر از 10 درجه می باشد.
با توجه به معنی داری بودن ارتباط بین پارامترهای هواشناسی و آلاینده ها مشخص گردید که پارامترهای هواشناسی می توانند در میزان آلایندگی هوای شهر بجنورد موثر باشد.