سبک های مدیریت در نهج البلاغه

یکی از محورهای اصلی مطالعه در حوزه مدیریت مقوله رهبری است. هدایت و رهبری از وظایف عمده مدیریت است ولی تمام کار او نیست. این امر زمانی تحقق می یابد که فردی به هر دلیل کوشش کند بر رفتار فرد یا گروهی اثر بگذارد، زیرا رهبری یعنی قدرت تاثیرگذاری بر پیروان، به نحوی که براساس میل و خواسته خود در جهت تحقق اهداف در موقعیت های گوناگون حرکت کند. پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به روش تحلیلی-توصیفی انجام پذیرفته است و با بررسی نهج البلاغه، مقالات، کتاب ها و منابع مختلف تلاش کرده است، تا به تبیین مفهوم سبک های مدیریت از منظر نهج البلاغه بپردازد. نتایج پژوهش نشان می دهد که دیدگاه امام علی (ع) نسبت به رهبری و مدیریت، دیدگاهی مردم محور است که اگر نفوذی و فرمانی وجود دارد در جهت اهداف زیردستان و رفاه عامه مردم است و اگر رهبر به دنبال تحقق اهداف سازمان و مجموعه خاص خود است، این اهداف چیزی جز رضایت مردم نیست و این جاست که امام علی(ع) رهبری را وظیفه ای سنگین و مسوولیتی دشوار می داند. امام علی(ع) به مدیران خود یادآوری می کند که آنان خدمتگزاران مردم هستند و باید دارای صفت های اخلاقی باشند.